انواع سطوح و زوایای رنده های تراشکاری

با سلام!! امروز قصد داریم درباره سطوح رنده های تراش و زوایای آن ها مطالبی را خدمت شما عزیزان عرض کنیم.

با ما همراه باشید…

ابزار های تراشکاری برای نفوذ و براده برداری بهتر با یکدیگر تفاوت هایی دارند

تا هر کدام بتواند در جای مناسب وظیفه خود را به درستی انجام دهد.

 

در ابزار هایی که از جنس سرامیک و یا از فلزات سخت هستند (در مباحث قبلی درباره جنس رنده ها گفته شده)

این تغییر شکل ها برای براده برداری مناسب انجام شده است و رنده روی نگهدارنده بسته میشود و کار را شروع میکنیم.

ولی ابزار هایی که از جنس فولاد تندبر یا فولاد غیر آلیاژی هستند این تغییرات ظاهری

ابتدا باید بروی خود ابزار انجام شود تا بتوانیم عملیات براده برداری را انجام بدهیم.

 

برای ایجاد کردن این سطوح و زوایا از سنگ سنباده استفاده میشود.

 

 

 

 

سطح براده

سطح براده رنده سطحی است که روی لبه رنده های فلزات سخت و غیر آلیاژی ایجاد میشود

به منظور نفوذ بهتر ابزار و هدایت براده های جدا شده از قطعه میباشد.

 

سطح آزاد

سطح آزاد ابزار به منظور نفوذ بهتر رنده و برای جلوگیری از به وجود آمدن اصطحکاک بین ابزار و قطعه در حال گردش میباشد.

در سطح رنده بنا به نوع طراحی آن ها ممکن است چند سطح آزاد وجود داشته باشد.

به طور مثال در ابزار های رو تراشی سطح آزاد پیشانی نیز وجود دارد

برای جلوگیری از اصطحکاک بین ابزار و سطح تراشی شده قطعه کار ایجاد میشود.

حتما این مقاله را نیز مطالعه کنید
تعریف تراشکاری (تراشکاری چیست؟)

 

لبه اصلی

در حقیقت لبه برنده ابزار محسوب میشود.

 

لبه فرعی

لبه فرعی فصل مشترک بین سطح براده وسطوح آزاد دیگر ابزار میباشد

و حدالامکان نباید از این لبه برای بردا برداری استفاده شود.

 

 

سطح کار

سطح قطعه کار قبل از براده برداری را سطح کار مینامند.

 

سطح برش

سطح برش سحی است که در موقع عملیات برش مستقیما با لبه تیز ابزار برش دهنده در ارتباط است.

 

سطح کار شده

سطح کار شده سطحی است که بعد از عملیات براده برداری به وجود میاید.